woensdag 23 januari 2013


Geef het door

Ik kwam vandaag een jongen tegen,
die op een parkbankje huilde in de regen.

Ik vroeg hem wat eraan kon schelen,
waarop hij nog harder begon te kelen.

Toen hij eindelijk weer kon bedaren,
streek hij door z’n natte haren.

Daar op dat bankje liet hij z’n ellende varen,
terwijl hij in een regenplas bleef staren.

Na lange tijd kwam de zon even kijken,
die zag langzaam een glimlach op hem prijken.

Het praten had hem goed gedaan,
zei hij, toen hij was opgestaan.

Hij vertelde met een diepe zucht:
“Ik voel me ontzettend opgelucht...”

Hij had heel veel ellende aangeboord,
terwijl hij een jongen had aangehoord,

Die kwam hij bij dat bankje tegen,
terwijl die daar zat te huilen in de regen...

Ik kwam vandaag een jongen tegen,
terwijl ik zat te huilen in de regen......

Geen opmerkingen:

Een reactie posten