Weerzien.

Nu ik hier je stem niet meer kan horen,

en alles lijkt zo vreselijk stil,

voel ik me soms zo erg eenzaam

En lijkt het leven soms zo kil.

Maar in mijn hart daar is een kamer,

Ik kan naar binnen op elk moment

Hij wordt bewoont door jou,m’n zuster

en ik weet dat jij daar altijd bent.

Daar kan ik weer horen je lieve stem

en weer zien jouw lieve lach,

Ik kan er voelen je zachte karakter,

alsof ik je werkelijk voor me zag.

Zo weet ik dat jij bij me bent

en met me meereist door het leven.

Ik draag je mee in heel mijn hart,

voor altijd, in heel mijn leven.

Tot de dag zal komen dat ik je weer zal zien,

zal ik je in m’n hartje dragen,

jou, m’n lieve Tien.

m'n zussen Tineke en Heidi

(Tien & Heit)